Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/6 E. 2019/43 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/6
KARAR NO : 2019/43
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 889-160

Sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında inceleme dışı sanık Gökhan Taşdemir’in eyleminin TCK’nın 81/1 ve 35. maddeleri kapsamında kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine yapılan yargılama sırasında Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesince 15.09.2015 tarih ve 390-312 sayı ile inceleme dışı sanık Gökhan Taşdemir hakkında ayırma kararı verilerek sanık …’e atılı suçlar bakımından görevsizlik kararı verilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesince 13.01.2016 tarih ve 1793-13 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 18.10.2017 tarih ve 5089-11548 sayı ile 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün onanmasına, kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesince 01.03.2018 tarih ve 889-160 sayı ile sanık …’ün kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 22.11.2018 tarih ve 4413-18096 sayı ile;
“Dava konusu eylem için iddianamedeki sevk maddelerine, mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, uygulanan kanun maddelerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 18/10/2017 tarihli ve E.2016/5089 – K.2017/11548 sayılı bozma kararına ve tebliğname tarihine göre; Mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, 28/06/2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21/02/2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01/03/2018 tarihinde yürürlüğe giren 13/01/2018 tarihli ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 24.12.2018 tarih ve 12134-15014 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte gelmesi durumunda söz konusu olacağı, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne, tebliğname tarihi, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan ilk mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesi, Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılmış ise de bozma üzerine sanık hakkında sadece kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması ve temyizin kapsamı karşısında, 28.05.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiğinden hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22.11.2018 tarihli ve 4413-18096 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.