YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/55
KARAR NO : 2019/92
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 103-273

Sanıklar … ve … hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda; sanıkların aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafisi ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.05.2016 tarih ve 4200-9503 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 14.02.2019 tarih ve 4528-1020 sayı ile;
“Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 12.03.2012 gün ve 2012/179 sayılı iddianamesiyle; sanıklar … ve … ile temyiz dışı sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve yağma suçlarından açılan kamu davalarının yapılan yargılaması sonunda; sanıklar … ile temyiz dışı sanık … hakkında 13.07.2011 tarihinde meydana gelen yağma eyleminin yaralama suçuna dönüştüğü ve şikayet yokluğu sebebiyle sanıklar hakkında açılan davanın düşmesine; 22.07.2011 tarihinde meydana gelen olayda ise;
Mağdur …’ın yanına gelen sanıklar … ve …’ın mağdura bıçak gösterip ilk olayı kastederek ‘Sen o gün dükkanın önünde niye artistlik yapıyordun, senin de ustanın da sülaleni kazırız, seni s….riz, öldürürüz’ diyerek tehdit ettikleri,
Sanıklar … ve … hakkında tehdit suçundan mahkumiyet kararı verildiği, yağma suçundan haklarında düşme kararı verilen sanıklar … ile temyiz dışı sanık … hakkında ise bir temyiz talebinin bulunmadığı,
Sanık … savunmanı ve …’ın yalnızca tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz etmesi karşısında; inceleme konusunun mahkumiyet kararlarına yönelik olan hükümler olup, yağma suçundan dönüşen ve düşme kararına konu edilen hükmün ise temyiz kapsamı dışında olduğu, dosyanın esasını oluşturan mahkumiyet hükümlerindeki nitelendirmeye, uygulama maddelerine ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; silahla tehdit mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
24.01.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “22/07/2011 tarihinde mağdurun saat 22:30 sularında iş yerini kapatıp yanında tanıklar …, Süleyman Yasin olduğu halde işten çıkıp yaya olarak evine giderken bu defa şüphelilerden Muzaffer ve Fatih’in mağdurun yanına gelerek mağdura önceki olayı kastederek ‘sen o gün dükkanın önünde niye artistlik yapıyordun, senin de ustanın da sülaleni kazırız, seni s….riz, öldürürüz’ diyerek mağdura birden fazla kişi oldukları halde ve Muzaffer’in elinde bıçak bulunur vaziyette tehditte bulundukları” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında silahla tehdit suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Hükmü temyizen inceleme görevi de; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.05.2016 tarihli ve 4200-9503 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.