YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/53
KARAR NO : 2019/90
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 534-329

Katılan sanık … hakkında hakaret ve kasten yaralama; sanık … hakkında ise kasten yaralama, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesince 02.06.2015 tarih ve 534-329 sayı ile; katılan sanık …’in hakaret suçundan beraatine, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına; sanık …’ın hırsızlık suçundan beraatine, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 15.01.2019 tarih ve 8032-337 sayı ile;
“Sanıklar hakkında mala zarar verme, kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen hükümlerin temyiz edilmesi üzerine dosya Dairemize gönderilmişse de, uygulama maddesine ve temyizin kapsamına göre tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla atılı suça bakmaya yetkili dairenin Yargıtay 8. Ceza Dairesi olduğunun anlaşılması karşısında, incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 18.02.2019 tarih ve 1249-2186 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki ve dava açan belgedeki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve katılan sanık … ve sanık …’ın temyizlerinin kapsamına göre, birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılacağı, 5237 sayılı TCK’nun 151/1. maddesinin yaptırımının 4 aydan 3 yıla kadar hapis veya adlî para cezası olduğu, 141/1. maddesinin 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası olduğu, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 8. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (13.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada katılan sanık …’in her iki sanık hakkında kurulan tüm hükümleri, sanık …’ın ise sadece kendisi hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 29.10.2018 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, iddianamedeki nitelendirmeye göre, hırsızlık suçunun yaptırımı TCK’nın 141. maddesinin birinci fıkrasında bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası; hakaret suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 125. maddesinin birinci fıkrasında üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre de mala zarar verme suçunun cezası aynı Kanun’un 151. maddesinin birinci fıkrasında dört aydan üç yıla kadar hapis cezası veya adlî para cezası; kasten yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86. maddesinin ikinci fıkrasında dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası olup hırsızlık suçunun yaptırımı daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15.01.2019 tarihli ve 8032-337 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.