Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/51 E. 2019/88 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/51
KARAR NO : 2019/88
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 152-366

Sanıklar …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında özel belgede sahtecilik, sanık … hakkında ise suç delillerini yok etme gizleme veya değiştirme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesince 28.03.2011 tarih ve 2063-416 sayı ile sanıkların anılan suçlardan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 16. Ceza Dairesine 06.10.2015 tarih ve 2738-3028 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesince 15.12.2015 tarih ve 1377-701 sayı ile sanıkların nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından yargılamalarının yapılması için verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince 09.11.2017 tarih ve 152-366 sayı ile sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılmış bir kamu davası bulunmadığından bu suçtan karar verilmesine yer olmadığına ve sanıkların atılı resmi belgede sahtecilik ve suç delillerini yok etme gizleme veya değiştirme suçlarından beraatlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 25.04.2018 tarih ve 3468-3856 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ şeklindeki düzenleme ile 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümüne ilişkin 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 6. maddesindeki ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ düzenleme karşısında; iddianamedeki nitelemeye, hükümlerin konusuna, temyizin kapsamına, işbölümüne ve tebliğname tarihindeki suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçunun ceza miktarına göre temyiz inceleme görevi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 20.02.2019 tarih ve 5829-2402 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 6. maddesinde yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkeme dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ düzenleme karşısında; dava açan belgenin görevsizlik kararı olduğu gözetildiğinde, temyiz inceleme görevi Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
28.11.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, TCK’nın 158/1-e maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulmuş bir hüküm bulunmadığı, sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik ve suç delillerini yok etme gizleme veya değiştirme suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyiz kapsamında bulunduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 04.04.2018 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, resmi belgede sahtecilik suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 25.04.2018 tarih ve 3468-3856 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.