Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/45 E. 2019/82 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/45
KARAR NO : 2019/82
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 605-416

Sanık … hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçlardan beraatine ilişkin Adana (Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 12.01.2011 tarihli ve 3-67 sayılı hükmün, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.05.2013 tarih ve 12525-13971 sayı ile; sanığın eylemlerinin bir bütün hâlinde TCK’nın 102/2. maddesinde düzenlenen nitelikli cinsel saldırı suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğunun gözetilmemesi isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Adana (Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesince 05.11.2013 tarih ve 852-1006 sayı ile verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 16.07.2014 tarih ve 605-416 sayı ile; sanığın nitelikli cinsel saldırı suçundan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 28.11.2018 tarih ve 11331-7072 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.02.2018 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 günlü, 2018/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4. madde düzenlemesine göre temyiz incelemesini yapma görevinin daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak bozma kararı veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 07.02.2019 tarih ve 327-1566 sayı ile;
“Nitelikli cinsel saldırı suçundan görevsizlik kararı verilmesine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 02/05/2018 tarihli ve 2018/135, 2018/16, 2018/116 ve 2018/142 sayılı kararlarının içeriğinde belirtildiği üzere; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğunun, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olmasına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
12.10.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken ve iddianame yerine geçen belge niteliğinde olan Adana (Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki nitelendirmenin 5237 sayılı TCK’nın 102/2. maddesi olarak gösterilmesi karşında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 28.11.2018 tarihli ve 11331-7072 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.