YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/40
KARAR NO : 2019/77
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 723-80

Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhafelet ve silahla tehdit, sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhafelet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesince 31.01.2013 tarih ve 723-80 sayı ile sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.12.2018 tarih ve 37588-21542 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Genel Kurulu’nun kararına ve temyize konu suçlardan en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 86/1, 86/3-e, 87/3. maddelerine uyan kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yüksek 3. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 07.02.2019 tarih ve 12735-2408 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.12.2018 tarihli ve E.2014/37588 -K.2018/21542 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; dava konusu eylemler için iddianamedeki sevk maddelerine, mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, uygulanan kanun maddelerine, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, temyize konu hükümlerde yer alan suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nin 106/2-a maddesinde yer alan silahla tehdit suçu olduğundan, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 29.01.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 05.07.2014 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan silahla tehdit suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; kasten yaralama suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 86/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis; 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 13/1. maddesi gereğince bir yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adlî para cezası olup TCK’nın 86/3-e maddesi ile aynı Kanun’un 87/3. maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında; silahla tehdit suçunun müeyyidesi, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca silahla tehdit suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.12.2018 tarih ve 37588-21542 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.