Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/4 E. 2019/41 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/4
KARAR NO : 2019/41
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 755-271

Sanıklar …, … ve … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesince 15.05.2012 tarih ve 546-656 sayı ile; sanıkların aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 17.09.2014 tarih ve 14857-19969 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesince 14.04.2015 tarih ve 755-271 sayı ile; sanıkların kasten yaralama suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 14.11.2018 tarih ve 2742-17380 sayı ile;
“Sanıklar hakkında Yerel Mahkemece verilen 15.05.2012 tarihli hükmün, Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 17.09.2014 tarih ve 2014/14857 Esas – 2014/19969 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmakla; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda dava konusu eylemlerin hükümde belirlenen kanuni niteliğine, uygulanan kanun maddelerine, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe girdiği de dikkate alınarak, bu iş bölümünün ortak hükümler kısmının 4. maddesine göre temyiz incelemesinin, daha önce bozma kararı veren Dairece yapılması gerektiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 24.12.2018 tarih ve 12131-15012 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte gelmesi durumunda söz konusu olacağı, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, tebliğname tarihi, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin Yargıtay 8. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de 03.03.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanıklar hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin kasten yaralama suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükümleri temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14.11.2018 tarihli ve 2742-17380 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.