YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/38
KARAR NO : 2019/75
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 456-230
Sanık … hakkında silahla tehdit, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kartal 2. Asliye Ceza Mahkemesince anılan suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.06.2015 tarih ve 17783-31586 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamı sonrası İstanbul Anadolu 15. Asliye Ceza Mahkemesince 26.11.2015 tarih ve 433-731 sayı ile verilen görevsizlik kararı üzerine İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 24.05.2018 tarih ve 456-230 sayı ile; sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.10.2018 tarih ve 5341-17800 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanık hakkında verilen 17.03.2011 tarihli kararın, Dairemizin 25.06.2015 tarihli hükmü ile bozulmasından sonra mahkemesince sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35/1, maddesi uyarınca kasten insan öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş olup, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 1. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 05.02.2019 tarih ve 5141-467 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı Kanunla Yargıtay Kanununa eklenen geçici 13. madde uyarınca; tebliğname tarihine ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin dosya kapsamındaki 25/06/2015 tarihli, 2013/17783 esas ve 2015/31586 karar sayılı ilamıyla bozma kararı verilmiş olmasına göre; sanık …’ın, katılan …’e yönelik eylemine ilişkin kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak temyiz inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
05.09.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.06.2015 tarih ve 17783-31586 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarına yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükümleri temyizen inceleme görevi anılan suçlardan en ağır müeyyideyi gerektiren teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.02.2019 tarihli ve 5141-467 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.