YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/35
KARAR NO : 2019/72
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 3-61

Sanık … hakkında iftira suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkûmiyetine ilişkin Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.04.2013 tarihli ve 76-31 sayılı hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 11.11.2014 tarih ve 6470-11333 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 05.03.2015 tarih ve 3-61 sayı ile önceki hükümde olduğu gibi sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 16. Ceza Dairesince 23.12.2015 tarih ve 4747-5210 sayı ile;
“Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 11.11.2014 tarih ve 2014/6470 – 2014/11333 sayılı bozma kararı sonrası yapılan yargılamada bozma ilamına direnilmesine karar verilmiş olup, temyiz edilen direnme kararlarını incelemek ve direnmenin eylemli uyma niteliğinde olup olmadığını belirlemek yetkisi Dairemize ait olmayıp Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait olduğundan dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 tarih ve 315-1944 sayı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 19.01.2017 tarih ve 39-75 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6763 sayılı Kanun’un 36 ve 38. maddeleri ve 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 27. maddesi hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’de yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne göre işin incelenmesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Yargıtay 16. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 22.03.2017 tarihli ve 761-3188 sayılı gönderme kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.01.2019 tarih ve 10774-229 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nca hazırlanan ve 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının ceza daireleri işbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 4. fıkrası ve 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 38. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a; ‘(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir’ hükmü uyarınca, temyiz inceleme görevinin daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 29.01.2019 tarih ve 3-3 sayı ile;
“Sanık hakkında Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesinin 25.04.2013 tarihli ve 2012/76-2013/31 sayılı kararı ile iftira suçundan mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.11.2014 tarihli ve 2014/6470-2014/11333 karar sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma ilamından sonra mahkemece yeni tanık dinlendiği, Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 05.03.2015 tarihli ve 2015/3-2015/61 sayılı karar ile ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik bir gerekçeye dayanılarak Dairemizin bozma kararına direnildiği belirtilip mahkumiyet kararı verildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderildiği, temyiz edilen direnme kararını incelemek ve direnmenin eylemli uyma niteliğinde olup olmadığını belirlemek yetkisinin Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait olduğu gerekçesiyle Yargıtay 16. Ceza Dairesi tarafından 23.12.2015 tarihli ve 2015/4747-2015/5210 sayılı karar ile dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 14.12.2016 tarihli ve 2016/315-2016/1944 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiği, Dairemiz tarafından iş bölümü değişikliği nedeniyle 19.01.2017 tarihli ve 2017/39-2017/75 sayılı kararı ile dosya Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay 16. Ceza Dairesi tarafından da iş bölümü değişikliği nedeniyle 22.03.2017 tarihli ve 2017/761-2017/3188 sayılı gönderme kararı ile dosya Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderildiği, bozma kararları üzerine verilen direnme kararları, kararına direnilen Daireye gönderilir hükmü uyarınca temyiz inceleme görevi daha önceden dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu gerekçesiyle anılan Daire de 09.01.2019 tarihli ve 2017/10774-2019/229 sayılı görevsizlik kararıyla dosyayı Dairemize gönderildiği, Ceza Genel Kurulu’nun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda işlem ve uygulama yapmak, bozma kararında tartışılması istenen hususları tartışmak, bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayanmak veya ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle verilen direnme kararı özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu ve Yargıtay 8. Ceza Dairesince, Dairemizin 11.11.2014 tarihli ve 2014/6470-2014/11333 sayılı kararına karşı direnme kararı olduğu belirtilmiş ise de; 11.11.2014 tarihli karardan farklı temyize tabi yeni bir hüküm kurulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihine, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 27. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)’de yer alan ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar, ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ hükmüne ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 02.05.2018 tarihli ve 48-110 sayılı emsal kararına göre işin incelenmesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarihli ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesinde yer alan “Hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler iş bölümü ilişkisine ait ilkeler ile iş bölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtayın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 20.05.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek bozulmasına karar verilmesi ve tebliğname tarihinin de 20.05.2015 olması nedeniyle temyizen inceleme görevi Yargıtay 16. Ceza Dairesine ait ise de; 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İşbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işbölümü değişikliği nedeniyle 16. Ceza Dairesi’nin arşivinde bulunan TCK’nın 267, 268, 269, 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 278, 279, 280, 281, 283, 284, 287, 289, 290, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297 ve 298. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işlerin 8. Ceza Dairesi’ne…” devredileceğinin belirtilmesi, temyize konu suça ait işlerin Yargıtay 8. Ceza Dairesince devredildiğinin anlaşılması karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.01.2019 tarihli ve 10774-229 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.