YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/32
KARAR NO : 2019/69
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 195-627

Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 13.12.2007 tarih ve 179-291 sayı ile; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.02.2012 tarih ve 9145-3234 sayı ile; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün onanmasına, kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 01.11.2012 tarih ve 113-169 sayı ile; sanığın tehdit suçundan mahkûmiyetine, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı sanık tarafından itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 20.12.2012 tarih ve 343 değişik iş sayı ile; itirazın kabulüne ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmiş, yapılan yargılama sonucunda Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 21.02.2013 tarih ve 1-160 sayı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle dosyayı yeniden ele alan Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 16.05.2018 tarih ve 195-627 sayı ile; kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmıştır.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 04.12.2018 tarih ve 5273-18831 sayı ile;
“Sanık hakkında verilen 13.12.2007 tarihli hükmün Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.02.2012 tarihli ve 2010/9145 Esas – 2012/3234 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmakla, mahkemece bozma kararına uyularak verilen 16.05.2018 tarihli hükme ait temyizen inceleme görevi;
Kararın tebliğname tarihinin 15.07.2018 olması, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe girmesi de dikkate alınarak, bu iş bölümünün ortak hükümler kısmının 4. maddesine göre temyiz incelemesinin, daha önce bozma kararı veren Dairece yapılması gerektiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.01.2019 tarih ve 8240-1032 sayı ile;
“Hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09/02/2018 gün ve 2018/1 sayılı kararına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 02/05/2018 tarihli ve 2018/135, 2018/16 ve 2018/116 sayılı kararlarının içeriğinde belirtildiği üzere; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğunun, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olmasına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, 15.07.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra Yerel Mahkemece kurulup CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan ve temyize konu olan mahkûmiyet hükmünün kasten yaralama suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 04.12.2018 tarihli ve 5273-18831 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.