Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/29 E. 2019/66 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/29
KARAR NO : 2019/66
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 657-808

Sanık … hakkında hakaret, mala zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Finike Asliye Ceza Mahkemesince 07.06.2007 tarih ve 443-472 sayı ile; hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının düşmesine, inceleme dışı mağdur … ‘e karşı işlediği iddia olunan kasten yaralama suçundan beraatine, tehdit, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve mağdur …’a karşı işlediği kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.06.2012 tarih ve 13727-15413 sayı ile tehdit suçundan kurulan hükmün onanmasına, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Finike Asliye Ceza Mahkemesince 01.07.2014 tarih ve 529-349 sayı ile; sanığın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan beraatine, mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı itiraz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle dosyayı yeniden ele alan Finike Asliye Ceza Mahkemesince 17.10.2017 tarih ve 657-808 sayı ile; mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmıştır.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 22.11.2018 tarih ve 6809-18095 sayı ile;
“Dava konusu eylem için iddianamedeki sevk maddelerine, mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, uygulanan kanun maddelerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 25/06/2012 tarihli ve E.2010/13727 – K.2012/15413 sayılı bozma kararına ve tebliğname tarihine göre; Mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, 28/06/2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21/02/2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01/03/2018 tarihinde yürürlüğe giren 13/01/2018 tarihli ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.01.2019 tarih ve 8225-1038 sayı ile;
“Hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09/02/2018 gün ve 2018/1 sayılı kararına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 02/05/2018 tarihli ve 2018/135, 2018/16 ve 2018/116 sayılı kararlarının içeriğinde belirtildiği üzere; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğunun, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olmasına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, 16.10.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra Yerel Mahkemece kurulup CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan ve temyize konu olan mahkûmiyet hükmünün kasten yaralama suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22.11.2018 tarihli ve 6809-18095 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.