YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/260
KARAR NO : 2020/18
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2019/Bşk-260 2020/18 2015/312367
Yargıtay Daireleri : 6 ve 1. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 2-86
Sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit, nitelikli hırsızlık, kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesince 02.06.2015 tarih ve 2-86 sayı ile sanığın, …’a yönelik silahla tehdit suçundan beraatine, katılan …’ye yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK’nın 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 53 ve 58, nitelikli yağma suçundan TCK’nın 149/1-a-d, 35/2, 53 ve 58; katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan ise 86/2, 86/3-e, 53 ve 58 maddeleri uyarınca cezalandırılmasına hak yoksunluklarına ve cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı, katılan … vekilleri, katılan … ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.12.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.10.2019 tarih ve 7608-4586 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve iş bölümüne göre, işin incelenmesinin Yüksek Yargıtay 1.Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 09.12.2019 tarih ve 3626-5393 sayı ile;
“Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14 ve geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; sanık … hakkında mağdur …’a karşı kasten yaralama, nitelikli yağmaya teşebbüs, mağdur …’a karşı kasten yaralama, mağdur …’e karşı nitelikli tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” b bendi, “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
01.12.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla Cumhuriyet savcısı, katılan … vekilleri, katılan … ve sanık müdafisinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat, nitelikli yağma, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet kararlarıdır.
Somut olayda temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 01.12.2016 tarihindeki yaptırım miktarlarına göre yapılan değerlendirmede; nitelikli yağma suçunun yaptırımı TCK’nın 149/1. maddesi uyarınca on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası, silahla tehdit suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 106/2. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 86/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla (aynı Kanun’un 86/3-e, 87/1-c-son maddesi uyarınca alt sınırının 5 yıldan az olamayacağı), kasten yaralama suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 86/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası olup nitelikli yağma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09.10.2019 tarihli ve 7608-4586 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.