YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/257
KARAR NO : 2020/15
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 470-1129

Sanık … hakkında kamu görevlisine hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesince 28.11.2012 tarih ve 470-1129 sayı ile, sanığın eylemlerinin kamu görevlisine hakaret, tehdit ve yaralama suçlarını oluşturduğu kabul edilerek, bu suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.05.2018 tarih ve 20516-9632 sayı ile;
“İddianamede sanık hakkında kamu görevlisine hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından dava açılması ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamı ve tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 02.12.2019 tarih ve 4254-16927 sayı ile;
“Temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre yürürlükte olan 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararının ortak hükümlerinde yer alan 5. fıkradaki ‘Ceza Daireleriyle ilgili görevlendirmede, eylemlerin nitelendirilmesi ve suç unsurlarının değiştirilerek başka bir suça dönüştürülmesi halinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır’ şeklindeki düzenlemeye göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Müşteki …’ın Antalya Barosu’na kayıtlı avukat olduğu ve Antalya 13. İcra Müdürlüğü’nün 2010/16446 Esas sayılı takip dosyasında olay tarihinde borçlu …’ın ev adresine icra memuru tanık Yakup İtik ile beraber hacze gittikleri, evdeki az miktardaki eşyaların daha önceden haczedildiğini öğrenince müşteki …’ın borçlunun bu evde yaşamadığı, üst kattaki dairede yaşadığını belirterek o dairede haciz yapılması talebinde bulunduğu, ancak henüz bu konuda karar verilmeden hazır bulunan diğer şüpheli … ile kardeşi …’ın müştekiye hitaben ‘yukarı çıkamazsınız, seni oraya gömerim, oraya girecek adamın anasını avradını sinkaf ederim’ diye küfür ve tehdit ettiklerini, daha sonra diğer şüpheli babaları …’ın da yanlarına geldiği ve müştekiyi kollarından tuturak zorla haciz mahallinden dışarı çıkardıkları ve aşağı indirdikleri, bu esnada haciz memuru tanık Yakup’un polise haber verdiği…” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında kamu görevlisine hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarının tavsif edilmesi sebebiyle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suçlara ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve tüm işlerin Yargıtay 4. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.05.2018 tarihli ve 20516-9632 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.