YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/256
KARAR NO : 2020/14
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2019/Bşk-256 2020/14 2015/212342

Yargıtay Daireleri : 3 ve 18. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 914-545

Sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, sanıklar … ve … hakkında ise konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından yapılan yargılama sonucunda Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesince 16.04.2015 tarih ve 914-545 sayı ile; sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.09.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 30.04.2018 tarih ve 14304/7886 sayı ile;
“Dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye ve uygulanan kanun maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 18.Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince ise 28.11.2019 tarih ve 3874/16834 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümlerinin 8. fıkrasında yazılı ‘Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi Özel Ceza Kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi Özel Ceza Kanunu’ndaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır.’ hükmü karşısında,
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
20.09.2017 tebliğname tarihi itibarıyla sanıklar müdafilerinin temyiz taleplerinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlâli ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından verilen mahkûmiyet kararlarıdır. Bu noktada dosya kapsamı itibarıyla dikkat edilmesi gereken bir diğer husus da Yerel Mahkemece her ne kadar sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan hüküm kurulurken “Sanık …’in eylemi oluş ve kabule göre 6136 Sayılı Yasa’nın 13/4 maddesinde tanımlanan suç kapsamında oluşmakla, suçun işleniş biçimi ve suç konusunun önem ve değerine göre, sanığın eylemine uyan 6136 Sayılı Yasanın 13/4 maddesi gereğince sanığın takdiren 1 yıl hapis ve 25 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına,” şeklinde karar verilmiş ise de mahkûmiyet hükmünün konusunun ateşli bir silah olması, gerekçedeki olayın kapsamı ile suçun nitelendirmesine yönelik ifadeler ve temel cezanın belirleniş miktarı karşısında sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’un 13. maddesinin ilk fıkrasındaki suçun işlendiğinin kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 20.09.2017 tarihindeki ve temel şekillerinde ön görülen yaptırım miktarlarına göre yapılan değerlendirmede; TCK’nın 86. maddesininin ilk fıkrasında bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası; TCK’nın 116. maddesinin ilk fıkrasının ikinci cümlesindeki tehdit suçunun bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası; 6136 sayılı Kanun’un 13. maddesinin ilk fıkrasındaki suçun cezasının ise 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adli para cezası olduğu göz önüne alındığında; 6136 sayılı Kanun’un 13. maddesinin ilk fıkrasındaki suçun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin, 28.01.2020 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.