YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/253
KARAR NO : 2020/11
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2019/Bşk-253 2020/11 2016/13212

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 352-406

Sanık … hakkında katılanlara yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kulu Asliye Ceza Mahkemesince 09.05.2012 tarih ve 122-139 sayı ile sanığın aynı suçtan iki kez mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükümlerin, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 03.03.2015 tarih ve 315-7947 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Kulu Asliye Ceza Mahkemesince 25.06.2015 tarih ve 211-562 sayı ile verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesince 17.12.2015 tarih ve 352-406 sayı ile; sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı gözetilerek iki kez kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 14.05.2019 tarih ve 1296-2739 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünü düzenleyen 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca sanık … hakkında bozma üzerine kurulan mahkûmiyet hükmüyle ilgili olarak temyiz inceleme görevi dosyayı daha önce inceleyerek hükmün bozulmasına karar veren Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 27.11.2019 tarih ve 13162-21752 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.05.2019 tarih ve 2019/1296 Esas – 2019/2739 Karar sayılı ilamı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de;
Daha önce Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde, sanık hakkında kurulan hükümlerin, ‘Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, suçun işlenmesinde kullanılan araç, müştekilerde meydana gelen yaralanmaların yeri, niteliği, darbe sayısı dikkate alındığında sanığın eylemlerinin adam öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturması ihtimali nedeniyle delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi’ gerektiği gerekçesi ile diğer yönleri incelenmeden bozulduğu, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen hükümlerdeki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin ise 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35. maddeleri olduğu anlaşılmakla, temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 31.01.2019 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre, Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.” denildikten sonra 5. maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
2019/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 3. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet hükümleri kurulmuş olup 27.03.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu hükümlere yönelik temyiz incelemesinin anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.05.2019 tarihli ve 1296-2739 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.