YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/252
KARAR NO : 2020/10
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2019/Bşk-252 2020/10 2015/158483

Yargıtay Daireleri : 7 ve 11. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 154-129

Sanıklar hakkında tefecilik, banka zimmeti, suç delillerini gizleme ve yok etme ile Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçlarından açılan ve birleştirilerek görülen kamu davalarında yapılan yargılama sırasında, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 164/1. maddesi uyarınca banka zimmeti suçuna ilişkin yargılamaya bakmak görevinin 2 Numaralı Ağır Ceza Mahkemelerine ait olduğundan bahisle Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesince 04.11.2011 tarih ve 269-291 sayı ile görevsizlik kararı verilmiş, Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesince de 01.12.2011 tarih ve 146-65 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığının çözümü bakımından Yargıtay 5. Ceza Dairesince 09.04.2012 tarih ve 3244-3450 sayı ile Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmesiyle görev uyuşmazlığı son bulmuş olup devam olunan yargılama sonucunda Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesince 13.06.2013 tarih ve 154-129 sayı ile; sanıklar …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve …’in tefecilik suçundan, sanık …’ın Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçlarından mahkûmiyetlerine; sanıklar … ve …’ın Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan, sanıklar …, Kübra Kurt ve …’un suç delillerini gizleme ve yok etme suçundan, sanıklar …, …, …, …, …, … ve Seher Coşkun’un banka zimmeti suçundan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Hazine vekili, sanık … müdafisi, sanık … müdafileri ve sanıklar …, …, …, … müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 13.06.2019 tarih ve 14769-32703 sayı ile;
“Gıyabi kararın banka zimmeti suçundan kamu davasına müdahil olma hakkı bulunan Finansbank vekiline tebliğ edilmediği anlaşılmakla, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliği ile temyiz edilmesi hâlinde bu hususta ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine,” karar verilmiş,
Tevdi kararı üzerine eksikliğin giderilmesinden sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 21.10.2019 tarih ve 4431-36076 sayı ile;
“Sanıklardan …, …, …, …, …, … ve….. hakkında 5411 sayılı Yasa’ya muhalefet suçundan kamu davası açıldığı ve mahkemece atılı suçtan sanıkların beraatlerine ilişkin karar verildiği, dosya kapsamına göre banka zimmeti suçundan davaya katılma ve temyize hakkı bulunan Finansbank’ın temyiz talebinin olmadığı ve kararın suçtan zarar görmeyen ve temyiz hakkı bulunmayan Hazine vekili tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla, anılan sanıklar hakkında banka zimmeti suçundan kurulan beraat hükmünün ilk bakışta temyiz yoluna tabi olmayan kararlar arasında olduğu gözetilerek, iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu,” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 02.12.2019 tarih ve 8414-8550 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ şeklindeki düzenleme ve 31.01.2019 tarihli ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı kararı Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler 8. maddesindeki ‘…Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ şeklindeki ve aynı iş bölümünün 4. maddesindeki ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ şeklindeki düzenlemeler birlikte değerledirildiğinde; her ne kadar Yüksek 7. Ceza Dairesince ‘… dosya kapsamına göre banka zimmeti suçundan davaya katılma ve temyize hakkı bulunan Finansbank’ın temyiz talebinin olmadığı ve kararın suçtan zarar görmeyen ve temyiz hakkı bulunmayan Hazine vekili tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla, anılan sanıklar hakkında banka zimmeti suçundan kurulan beraat hükmünün ilk bakışta temyiz yoluna tabi olmayan kararlar arasında olduğu gözetilerek,…’ denilmek suretiyle dosya görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmiş ise de madde metninin açıkça temyiz kanun yoluna tabi olmadığından reddedilecek talepleri kapsaması, dosyaya daha önce 7. Ceza Dairesince bakılarak 13.06.2019 tarihli, 2015/14769 esas ve 2019/ 32703 karar sayılı tevdi kararının verilmesi ve 5411 sayılı Kanun’da düzenlenen suçun cezasının üst sınırının 12 yıl olması karşısında; temyiz inceleme görevi Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 13.05.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir.” düzenlemesi yer almaktadır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 7. Ceza Dairesince 13.06.2019 tarih ve 14769-32703 sayı ile tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca dosyayı temyizen inceleme görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.

Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 21.10.2019 tarihli ve 4431-36076 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

.