YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/247
KARAR NO : 2020/6
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2019/Bşk-247 2020/6 2016/326798
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 842-787
Sanık hakkında hakaret, katılan sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesince 15.06.2016 tarih ve 842-787 sayı ile sanık hakkında aynı suçtan beraat, katılan sanık hakkında ise aynı suçlardan mahkûmiyet kararı verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.06.2019 tarih ve 12266-10560 sayı ile ;
“İddianamede açıklanan ve hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun kararına ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine gelen suçun TCK’nın 125/1-4 maddesi olmasına göre, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 04.11.2019 tarih ve 7974-15372 sayı ile;
“Her ne kadar temyiz incelemesine gelen suçun TCK’nın 125/1-4. maddesi olmasına göre, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; katılan sanık …’in yüzüne karşı verilen Yerel Mahkemenin 15.06.2016 tarih ve 842-787 sayılı kararını süre tutum dilekçesiyle temyiz ettiğinin ve temyiz talebinin hakkında hakaret suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün yanında tehdit suçundan verilen mahkûmiyet hükmünü de kapsadığının anlaşılması karşısında;
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu iş bölümü kararının Ceza Daireleri Ortak hükümlerinin 6. maddesindeki ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır’ şeklindeki düzenleme karşısında; katılan sanık hakkında TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine konu hükümlerden yaptırımı en ağır madde olmasına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Dosya kapsamından, katılan sanık …’in kendisi hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerini ve sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçların 16.03.2017 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede altı aydan iki yıla kadar hapis cezasını gerektiren tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.06.2019 tarih ve 12266-10560 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.