YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/238
KARAR NO : 2019/275
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 16 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve 2911 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesince 09.02.2016 tarih ve 197-76 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 08.03.2018 tarih ve 3831-724 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki hukuki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararındaki iş bölümüne göre işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 06.11.2019 tarih ve 3508-15592 sayı ile;
“İşbölümü kararının Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 8. fıkrasında yazılı ‘Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi Özel Ceza Kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi Özel Ceza Kanunu’ndaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır.’ hükmü karşısında,
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 16. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 16 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken, 20.02.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 02.12.2017 olduğu göz önüne alındığında, mahkûmiyet hükümlerine konu görevi yaptırmamak için direnme ile 2911 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarının ceza miktarının alt ve üst hadlerinin aynı olduğu bu hâlde görevli dairenin tebliğnamenin düzenlendiği daire olacağı ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2017 tarihli tebliğnamesinin Yüksek 16. Ceza Dairesine hitaben düzenlenmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 08.03.2018 tarihli ve 3831-724 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.