YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/232
KARAR NO : 2019/269
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 57-23

Sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından açılan kamu davasında birleştirilerek yapılan yargılama sonucunda Bayındır Asliye Ceza Mahkemesince 21.09.2012 tarih ve 454-274 sayı ile sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 27.10.2014 tarih ve 12706-34055 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Bayındır Asliye Ceza Mahkemesince 09.12.2014 tarih ve 748-691 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Ödemiş 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 31.01.2017 tarih ve 57-23 sayı ile; sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 05.03.2019 tarih ve 4837-1310 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, daha önce temyiz incelemesi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 27.10.2014 gün, 2014/12706 Esas, 2014/34055 Karar sayılı bozma ilamının içeriğine, Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan ve Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli iş bölümüne göre, sanıklar hakkında mahkemece verilen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 11.11.2019 tarih ve 9585-20360 sayı ile;
“Dairemizin 27.10.2014 tarih ve 2014/12706 Esas – 2014/34055 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin ise 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35 maddeleri olmasına ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 31.01.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre, Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de 28.06.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün kasten öldürme suçuna teşebbüse yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.03.2019 tarihli ve 4837-1310 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.