YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/231
KARAR NO : 2019/268
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 89-40

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesince 13.11.2012 tarih ve 861-1429 sayı ile atılı suçtan sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 10.12.2014 tarih ve 19259-40964 sayı ile sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturup oluşturmadığının tartışılması görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesince 11.02.2015 tarihli ve 9-153 sayılı görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Bursa 6. Ağır Ceza Mahkemesince 17.02.2016 tarih ve 89-40 sayı ile sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 13.05.2019 tarih ve 1365-2666 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünü düzenleyen 09.02.2018 tarihli ve 1 sayılı kararı uyarınca sanık … hakkında bozma üzerine kurulan mahkûmiyet hükmüyle ilgili olarak temyiz inceleme görevi dosyayı daha önce inceleyerek hükmün bozulmasına karar veren Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,

Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 04.11.2019 tarih ve 13159-19659 sayı ile;
“Dairemizin 10.12.2014 tarihli ve 19259-40964 sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin ise 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35, 29, 62. maddeleri olmasına ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 31.01.2019 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre, Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.” denildikten sonra 5. maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
2019/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet hükmü kurulmuş olup 03.04.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu hükme yönelik temyiz incelemesinin anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.05.2019 tarihli ve 1365-2666 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

.