YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/219
KARAR NO : 2019/256
KARAR TARİHİ : 25.12.2019
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 267-347
Sanık … hakkında tehdit ve sanık … hakkında tehdit ve kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Germencik (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 18.07.2013 tarih ve 267-347 sayı ile; sanık …’un tehdit suçundan TCK’nın 106/1, 43/2, 62, 50 ve 52 maddeleri; kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan TCK’nın 125/1, 125/3-a, 43/2, 62, 52 maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık …’un tehdit suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.03.2019 tarih ve 50332-4971 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemler, sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, sanık … hakkında TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesi kapsamında sair tehdit suçundan kamu davası açılmış, sanık … hakkında da aynı Kanunun 125/3-a, 106/1. maddesinin ilk cümlesine göre hakaret, tehdit suçlarından hükümler kurulmuş bulunmakla, en ağır yaptırımı içeren suçun hakaret suçu olduğu ve bu nedenle işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 30.09.2019 tarih ve 3623-13395 sayı ile; “Tebliğname tarihine, temyizlerin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu iş bölümü kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünün ortak hükümler kısmında belirtilen ‘Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz’ hükmüne, sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik hükümlere ve Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün esastan incelenecek tek hüküm olmasına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanık … hakkında tehdit ve kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; Cumhuriyet savcısı ve sanık …’un temyiz dilekçesinden, sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara da yönelik temyiz talebinde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
03.12.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2014/1 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz” düzenlemesine yer verilmemesi, açıklanması geri bırakılan mahkûmiyet hükümlerinde eylemlerin tehdit ve kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarını oluşturduğunun kabul edilmesi ve temyiz incelemesine konu suçlardan, tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, bir yıldan iki yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 30.09.2019 tarih ve 3623-13395 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.