YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/215
KARAR NO : 2019/252
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 197-557

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Kocaeli Çocuk Mahkemesince 07.04.2011 tarih ve 341-88 sayı ile; sanığın aynı suçtan her mağdur ve katılan için ayrı ayrı mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 22.05.2013 tarih ve 11251-21077 sayı ile, bozulmasına karar verilmiştir.
Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davası üzerine Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesince 20.09.2012 tarih ve 47-676 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Kocaeli Çocuk Mahkemesince de 26.09.2013 tarih ve 464-975 sayı ile sanık … hakkındaki yargılamanın bu dosya ile birleştirilmesine karar verilmiştir.
Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 16.12.2015 tarih ve 197-557 sayı ile; sanık … hakkında mağdur … ve katılan …’a yönelik eylemleri için kasten öldürme suçuna teşebbüsten, mağdurlar … ve …’e yönelik eylemleri için ise kasten yaralama; sanık … hakkında da mağdur …’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.04.2019 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 18.06.2019 tarih ve 1402-3194 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14 ve aynı Kanunla eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22/05/2013 tarih, 2013/11251 esas, 2013/21077 sayılı ilamıyla bozma kararı verilmiş olmasına göre, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs, suça sürüklenen çocuk … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerle ilgili olarak temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 30.09.2019 tarih ve 13472-17214 sayı ile;
“Dairemizin 22.05.2013 tarih, 2012/11251 Esas, 2013/21077 Karar sayılı ilamı ile sadece suça sürüklenen çocuk … hakkında mağdurlar …, …, … ve …’e yönelik kasten yaralama suçundan Kocaeli Çocuk Mahkemesinin 07.04.2011 tarih, 2012/11251 Esas, 2013/21077 Karar sayılı ilamı ile kurulan hükümlerin diğer yönleri incelenmeksizin delillerin takdir ve muhakemesinin bütün hâlinde Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu ve görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası Kocaeli Çocuk Mahkemesinin 26.09.2013 tarih, 2013/464 Esas, 2013/975 Karar sayılı ilamı ile suça sürüklenen çocuk … hakkındaki anılan dava dosyasının, sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılamayı gerçekleştiren Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/197 Esas sayılı dosyası ile fiili ve hukuki bağlantı nedeniyle birleştirilmesine karar verildiği, sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise daha önce temyizen incelenmediği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.06.2019 tarih ve 2019/1402 Esas – 2019/3194 Karar sayılı ilamı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, görevsizlik kararında uygulanması öngörülen ve uygulanan kanun maddelerine göre; mahkemece daha ağır nitelikte olan kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 31.01.2019 tarih ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.” denildikten sonra 5. maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
2019/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece sanık … hakkında kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 22.05.2013 tarih ve 11251-21077 sayı ile bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten ve kasten yaralama suçlarından, sanık … hakkında ise kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet hükümleri kurulduğu ve tümü temyize konu olan hükümler arasında aynı dairenin temyiz inceleme görevine giren kasten yaralama suçunun da olduğu anlaşıldığından, hükümleri temyizen inceleme görevi, 03.04.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 30.09.2019 tarihli ve 13472-17214 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.