YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/211
KARAR NO : 2019/248
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 167-79

Sanıklar …, … ve … hakkında akıl hastası üzerindeki bakım ve gözetim yükümlülüğünün ihlali ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Gülşehir (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 06.05.2014 tarih ve 167-79 sayı ile sanıkların kasten yaralama suçundan beş, akıl hastası üzerindeki bakım ve gözetim yükümlülüğünün ihlali suçundan yedi kez ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 06.06.2017 tarih ve 8041-8074 sayı ile;
“Temyiz dava konusunun sanıklar hakkında akıl hastası üzerindeki bakım ve gözetim yükümlülüğünün ihlali suçlarından verilen beraat kararları olduğu, iddianamedeki anlatım ve sevk maddeleri ile mahkeme kararına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmî Gazete’de yayınlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 04.07.2019 tarih ve 16324-9583 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; haklarında beraat kararı verilmiş sanıklar hakkındaki iddianamedeki sevk maddelerine, temyizin kapsamına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 23.09.2019 tarih ve 13631-16572 sayı ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılan vekillerinin 22.05.2014, 08.05.2014, 07.05.2014 havale tarihli temyiz dilekçeleri kapsamına göre sanıklar hakkında akıl hastası üzerindeki bakım ve gözetim yükümlülüğünün ihlali ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerini temyiz ettikleri anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 08.04.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca, temyiz inceleme görevi temyiz kapsamındaki suçlardan müeyyidesi ağır olan kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 06.06.2017 tarihli ve 8041-8074 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.