YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/207
KARAR NO : 2019/244
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 87-99

Sanık … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında sanığın eyleminin TCK’nın 157. maddesi kapsamında dolandırıcılık suçunu oluşturabileceğinden bahisle Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesince 19.12.2012 tarih ve 1017-957 sayı ile görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesince 25.02.2014 tarih ve 87-99 sayı ile sanığın dolandırıcılık suçundan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 02.07.2019 tarih ve 11378-7493 sayı ile;
“Sanığın, katılanla bir ay kadar önce internette tanıştığı ve adının Volkan olduğunu, kendisinin mimarlık yaptığını, niyetinin ciddi olduğunu, kendisiyle evlenmek istediğini söylediği ve böylece arkadaşlık kurduğu, 04.03.2012 tarihinde Eskişehir’e gelerek katılana evlenmek istediğini söylediği, sohbet sırasında katılana kredi kartının olup olmadığını sorduğu ve olduğunu öğrenmesi üzerine kredi kartının borcunu ödemek istediğini beyan ettiği, bunun üzerine katılanın da kredi kartını ve şifresini verdiği, sanığın kredi kartı borcunu ödemek yerine aynı gün katılanın bilgisi dışında ATM’den 500 TL nakit avans çektiği, bu şekilde sanığın başkasına ait olup da belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine verilmiş olan kart üzerinde kendisinin yararına, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunarak üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
İddianamedeki nitelendirmeye göre, sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 245. maddesinde düzenlenen ‘banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması’ suçunun tavsif edilmiş olması karşısında, iddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 24.09.2019 tarih ve 17131-11150 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 3 nolu fıkrası uyarınca, Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerinde geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlar da iddianame veya iddianame yerinde geçen belgedeki nitelendirme esas alınacağının belirtildiği, incelenen dosya içeriğine göre sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmakla; 09.05.2015 tarihli tebliğname ve temyizin kapsamına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 22.04.2016 olduğu göz önüne alındığında, dava açan belge niteliğindeki Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararında sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturabileceğinin belirtilmiş olması karşısında, bu suça ilişkin olarak verilen hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 02.07.2019 tarihli ve 11378-7493 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.