Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/2 E. 2019/39 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/2
KARAR NO : 2019/39
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 10. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 37-275

Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kars (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesince 17.05.2013 tarih ve 37-275 sayı ile sanığın 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan mahkûmiyetine, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ise tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 18.09.2014 tarih ve 12120-20182 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 günlü ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 10. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 10. Ceza Dairesince de 18.12.2018 tarih ve 9986-9502 sayı ile;
“Her ne kadar tebliğnamede ‘kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma’ suçundan görüş bildirilmiş ise de, sanık hakkında ‘kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma’ suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının temyiz değil itiraz yasa yoluna tabi olduğu, sanığın 23.05.2013 havale tarihli bu suça ilişkin itirazının Kars 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/149 D.İş sayılı kararı ile red edildiği ve Dairemiz görev alanına giren bu suçtan dolayı temyiz davası bulunmadığı anlaşılmakla; dosyanın 6136 sayılı Kanuna muhalefet etmek suçundan verilen hükümle ilgili davaya bakmakla görevli Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesinin uygun olduğu düşünülmüştür.
Açıklanan nedenlerle, tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı gereğince dosyayı inceleme görevi Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 10. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanık …’nın temyiz dilekçesinde yer alan “…Hakkımda mahkûmiyet cezası verilmiştir… Süresi içerisinde temyiz yoluna başvuruyorum… Beraatime karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet kararı kurulması usul ve yasalara uygun bulunmadığından iş bu kararı temyiz etme zarureti hasıl olmuştur.” şeklinde anlatımlarda bulunması karşısında hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinde bulunduğu, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararını temyiz ettiğine dair bir anlatımın olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 18.09.2014 tarihli ve 12120-20182 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.