YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/199
KARAR NO : 2019/236
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 8 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 573-894

Sanık hakkında yalan tanıklık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Konya 4. Sulh Ceza Mahkemesince 22.10.2012 tarih ve 1086-1387 sayı ile sanığın eyleminin TCK’nın 272/2. maddesinde düzenlenen yalan tanıklık suçunun nitelikli hâlini oluşturabileceğinden bahisle Asliye Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesince 28.03.2013 tarih ve 1543-243 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 17.03.2014 tarih ve 1761-3024 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesince 15.07.2014 tarih ve 328-479 sayı ile direnilerek önceki hükümdeki gibi sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince 16.02.2018 tarih ve 11-11 sayı ile direnme kararının yerinde görülmediğinden dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 08.05.2018 tarih ve 88-209 sayı ile Yerel Mahkemenin direnme kararına konu hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesince 08.11.2018 tarih ve 573-894 sayı ile; önceki hükümdeki gibi sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.07.2019 tarih ve 11085-9724 sayı ile;
“Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2012 tarihli 2012/1086 esas, 2012/1387 sayılı kararı ile sanığın beraatine karar verildiği, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 2014/1761 esas, 2014/3024 sayılı kararıyla kararın bozulduğu, mahkemenin direnme kararı verdiği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2018/9-88 esas, 2018/209 karar sayılı 08.05.2018 tarihli kararı ile sanığın savunması alınmadığından bahisle sair yönler incelenmeden hükmün bozulması üzerine mahkemece tekrar beraat kararı verilmekle, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 31.01.2019 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi dosyayı daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek (9.) Ceza Dairesine ait olmakla olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 09.09.2019 tarih ve 21-21 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanun’unun 6110 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmü ile 31.01.2019 tarih ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)’te yer alan ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.04.2018 tarihli ve 651-179 sayılı emsal kararına göre işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.”, altıncı maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de 07.04.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, Yerel Mahkemece sanık hakkında yalan tanıklık suçundan beraat kararı verildiği anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.07.2019 tarihli ve 11085-9724 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.