Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/193 E. 2019/230 K. 25.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/193
KARAR NO : 2019/230
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 231-948

Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçları ile kasten yaralama suçuna teşebbüsten açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kayseri (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesince 08.10.2013 tarih ve 231-948 sayı ile; sanığın tehdit suçu ve kasten yaralama suçuna teşebbüsten beraatine, hakaret suçundan ise şikâyetten vazgeçme nedeniyle açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.03.2019 tarih ve 50657-5301 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına göre, temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 125/3.a maddesine uyan hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 27.06.2019 tarih ve 3635-11366 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; sanık hakkında düzenlenen iddianame, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22/01/2015 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 19/01/2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3. fıkrasına göre, 28/06/2014 tarihinden sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirmenin esas alınması gerektiği, böylelikle temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendi de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık … hakkında tehdit suçu ve kasten yaralama suçuna teşebbüsten kurulan beraat hükümlerinin Cumhuriyet savcısı tarafından 28.10.2013 tarihinde temyiz edildiği, hakaret suçundan verilen düşme kararının temyiz kapsamında olmadığı anlaşılmaktadır.
09.12.2014 olan tebliğname tarihi göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan tehdit suçunun yaptırımı kasten yaralama suçuna göre daha ağır olup 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.03.2019 tarihli ve 50657-5301 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.