YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/187
KARAR NO : 2019/224
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 6 ve 14. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 19-126

Sanık … hakkında cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yağma ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesince 29.06.2010 tarih ve 19-126 sayı ile, sanığın kişiyi hürrriyetinden yoksun kılma, yağma ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçlarından beraatine, sanığa atılı cinsel saldırı suçunun reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.06.2015 tarih ve 29042-41031 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, temyiz inceleme görevinin, Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 02.07.2019 tarih ve 5526-10496 sayı ile;
“Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararın 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından; iddianame sevklerine, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 14.05.2013 günlü, 2013/Bşk-20/26 sayılı Kararına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 31.01.2019 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 günlü, 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen ceza miktarları itibarıyla en ağır cezayı içeren yağma suçu yönünden temyiz inceleme görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Kanun’un 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan hâlinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik istemle ilgili mahallinde bir karar verilmediği de nazara alındığında; 11.12.2012 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin: “…mağdure…’ın 2007 yılının Haziran ayında şüpheli … ile tanıştığı, bilâhare mağdureninde rızasıyla cinsel ilişkiye girdikleri, mağdure bu durumu ailesine haber vereceğini söyleyince, ‘seninle evleneceğim’ diye kandırdığı, giderek mağdure bu durumu kendisini üzdüğünü söylediği, şüphelinin ‘seni öldürürüm, kız kardeşini kaçırır, başkalarına tecavüz ettiririm, ailene zarar veririm, bunu da başkalarına yaptırırım’ diyerek mağdureyi korkuttuğu, böylece zorla ve tehditle mağdureye tecavüz etmeye başladığı, yine şüphelinin mağdureye ters ilişki teklif ettiği, mağdure kabul etmeyince, dövdüğü, vücudunda sigara söndürürüm diyerek korkuttuğu ve livata yoluyla mağdureye tecavüz ettiği, şüphelinin İstanbul’da cep telefonu dükkanı olduğu, bu dükkanı kapatınca parasız kaldığı, mağdureden tehditle para istemeye başladığı, şüphelinin ailesine zarar vermesinden korkan mağdurenin annesinin evinden altınlarını, baba annesinin evinden paralarını alarak şüpheliye gönderdiği, yine şüphelinin tehditleri sonucu, babaannesinin evinde bulunan, dedesinden kalma 7,65 mm çapındaki tabancayı çalarak şüpheliye verdiği şüphelininde tabancayı 300 TL karşılığı sattığı, mağdure…’ün beyanına göre, şüphelinin bu tabanca ile adam yaraladığı, bilahare namlusunu değiştirerek sattığı… ” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yağma ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Yağma suçunun yaptırımı, tebliğname tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nın 148. maddesinde 6 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası, cinsel saldırı suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 102. maddesinde 12 yıldan az olmamak üzere hapis cezası, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 12/1. maddesinde beş yıldan oniki yıla kadar hapis ve beşyüz günden beşbin güne kadar adli para cezası ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yaptırımı TCK’nın 109. maddesinde 1 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası olarak öngörülmüştür.
Temyiz kapsamındaki suçlardan en ağır yaptırım içeren suçun cinsel saldırı suçu olduğu hususu göz önüne alındığında, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan ve tebliğnamenin düzenlendiği 11.12.2012 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı işbölümü kararı uyarınca, cinsel saldırı suçuna ilişkin hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 02.07.2019 tarihli ve 5526-10496 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.