YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/185
KARAR NO : 2019/222
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 221-59

Sanık … hakkında katılan ve şikâyetçiye yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesince 13.06.2012 tarih ve 797-812 sayı ile sanığın katılana yönelik eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiş, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 13.11.2013 tarih ve 294-359 sayı ile sanığın katılana yönelik eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan cezalandırılmasına karar verilmiş, sanığın şikâyetçiye yönelik eylemi nedeniyle herhangi bir karar verilmemiştir.
Hükmün sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.04.2015 tarih ve 4339-12425 sayı ile, gerekçede çelişki oluşturacak şekilde hüküm tesisi, inceleme kapsamı dışındaki sanık hakkında yürütülen kamu davası ile temyize konu kamu davası arasında bağlantı bulunması nedeniyle her iki dosyanın birleştirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve kabule göre de sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi isabetsizliklerinden mahkûmiyet hükmünün bozulmasına, sanığın şikâyetçiye yönelik eylemi hakkında bir karar verilmemiş olmasına ilişkin Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Aralarında bağlantı bulunan kamu davalarının birleştirilmesi gerektiğine ilişkin bozma nedenine direnen Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince diğer bozma nedenlerine uyularak yapılan yargılama sonucunda 09.06.2015 tarih ve 212-202 sayı ile sanığın katılana yönelik eylemi nedeniyle kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine, ayrıca şikâyetçiye yönelik eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Direnme kararı üzerine inceleme yapan Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 07.12.2016 tarih ve 715-1224 sayı ile 6763 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. madde uyarınca dosya kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.04.2017 tarih ve 18841-4544 sayı ile eylemli uyma sonucu verildiği kabul edilen mahkûmiyet hükmünün bozulmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz isteminin, itiraz mercisi tarafından tetkik edilmek üzere incelenmeksizin mahalline iadesine karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince 16.02.2018 tarih ve 221-59 sayı ile sanığın katılana yönelik eylemi nedeniyle kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 22.01.2019 tarih ve 4585-156 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarihli, 2015/8 sayılı kararı ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı Kanun’la Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13. madde uyarınca; Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak temyizen inceleme yapma yetki ve görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 10.07.2019 tarih ve 2763-15039 sayı ile;
“Daha önce Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde, hükmün diğer yönleri incelenmeden bozulduğu, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin ise 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35. maddeleri olduğu anlaşılmakla, temyizin kapsamına göre; Mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümüne göre, Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde ise “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
06.07.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş; direnme kararıyla kurulan ikinci hükmün eylemli uyma sonucu verildiği kabul edilerek tekrar aynı Daire tarafından bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet hükmü kurulmuş olup bu hükme yönelik temyiz incelemesinin anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.01.2019 tarihli ve 4585-156 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

..