Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/182 E. 2019/219 K. 25.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/182
KARAR NO : 2019/219
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 15 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 376-57

Sanık … hakkında nüfuz ticareti suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesince 04.12.2012 tarih ve 386-688 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 01.12.2016 tarih ve 4417-9298 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesince 22.03.2017 tarih ve 59-231 sayı ile sanığın eylemi dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince de 16.06.2017 tarih ve 300-237 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince 06.07.2017 tarih ve 1468-1126 sayı ile Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16.06.2017 tarihli ve 300-237 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmişir.
Görevsizlik kararı kaldırılan Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince 06.02.2018 tarih ve 376-57 sayı ile uzlaşma nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 15.05.2019 tarih ve 3200-5595 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelin ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/386 Esas, 2012/688 Karar sayılı 04.12.2012 tarihli kararı, Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 01.12.2016 tarih ve 2014/4417- 2016/9298 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararı gereğince, tebliğname tarihinde 05.04.2018 tarihi olduğu dikkate alınarak temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 19.06.2019 tarih ve 4499-6317 sayı ile;
“İddianame yerine geçen görevsizlik kararına, bu karardaki sevk maddesine, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01.03.2018 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
05.04.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesince kurulan ilk hükmün Yargıtay 5. Ceza Dairesince incelenerek 01.12.2016 tarih ve 4417-9298 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince sanık hakkında uzlaşma nedeniyle dolandırıcılık suçundan düşme hükmü kurulduğu, iddianame yerine geçen görevsizlik kararında eylemin dolandırıcılık olarak nitelendirildiği anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi, 05.04.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 15.05.2019 tarihli ve 3200-5595 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.