YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/181
KARAR NO : 2019/218
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 15 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 343-619

Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 21. Asliye Ceza Mahkemesince 17.02.2015 tarih ve 455-70 sayı ile; sanık …’nun aynı suçtan beraatine, sanıklar … ve …’ın aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafisi ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 22. Ceza Dairesince 25.04.2016 tarih 759-6766 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul Anadolu 21. Asliye Ceza Mahkemesince 14.11.2017 tarih ve 343-619 sayı ile sanık …’nun suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, sanıklar … ve …’ın güveni kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 08.05.2019 tarih ve 5175-5176 sayı ile;
“Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıklar … ve …’nın mahkûmiyetine ilişkin hükümler ile suç eşyasının satın alınması suçundan sanık … …’nun mahkûmiyetine ilişkin hüküm sanık … ve … müdafi, sanık … … müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelin ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
İstanbul Anadolu 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/455-2015/70 sayılı 17.02.2015 tarihli kararı Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 25.04.2016 tarihli ve 2016/759-2016/6766 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 1 sayılı kararı gereğince, tebliğname tarihininde 12.07.2018 tarihi olduğu dikkate alınarak temyiz incelemesinin Yüksek (13.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 18.06.2019 tarih ve 2673-10393 sayı ile;
“Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ b bendi, ‘çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler’ başlıklı bölümünde de;
‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır’ hükmü kabul edilmiştir.
12.07.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanıklar … ve … müdafii ile sanık … müdafisinin temyiz istemlerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ile suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan mahkûmiyet kararlarıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 12.07.2018 olduğu göz önüne alındığında, tebliğname tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu olan suçlardan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezası bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adli para cezası, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun cezası altı aydan üç yıla kadar hapis ve onbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup, güveni kötüye kullanma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla; dosyayı inceleme ve esastan neticelendirme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararının; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.”, beşinci maddesinde de; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtaya gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükümleri öngörülmüştür.
2018/1 sayılı iş bölümü kararına göre; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 22. Ceza Dairesince incelenerek 25.04.2016 tarih ve 759-6766 sayı ile bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün de temyize konu olan hükümler arasında bulunduğu, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun aynı Dairenin temyiz inceleme görevine giren suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu ile birlikte geldiği anlaşıldığından, hükümleri temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 12.07.2018 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 18.06.2019 tarih ve 2673-10393 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.