YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/176
KARAR NO : 2019/213
KARAR TARİHİ : 25.12.2019
Yargıtay Daireleri : 4 ve 17. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1366-666
Sanık … hakkında katılan…’e yönelik konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık; katılan …’a yönelik silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesince 05.11.2013 tarih ve 1366-666 sayı ile sanığın aynı suçlardan ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.04.2019 tarih ve 3168-6238 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemler, sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, sanık hakkında TCK’nın 106/2-a, 142-1-b, 151/1 ve 116/4. maddeleri uyarınca tehdit, hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kamu davası açılmış bulunmakla, en ağır yaptırımı içeren suçun hırsızlık suçu olduğu ve bu nedenle işin incelenmesinin Yüksek 17. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince de 20.05.2019 tarih ve 8178-7644 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddeleri ile temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararına göre, 09.02.2015 tarihli tebliğname tarihi itibarıyla hırsızlık ile silahla tehdit suçlarının ceza miktarının suç tarihinde eşit olması nedeniyle, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 17. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre, katılan … vekilinin, sanık hakkında nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen beraat hükümlerini temyiz etme hakkı bulunmamakta ise de 09.02.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2015/8 sayılı iş bölümünde, “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemesine yer verilmemesi nedeniyle, katılan … vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanık hakkında silahlı tehdit, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat hükümleridir.
Temyiz incelemesine konu olan ve iddianamede nitelendirilmesi yapılan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca beş yıldan on yıla kadar hapis cezasını gerektiren nitelikli hırsızlık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2019/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 17. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20.05.2019 tarihli ve 8178-7644 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.