YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/171
KARAR NO : 2019/208
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 335-531

Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Yenişehir (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 29.06.2012 tarih ve 103-184 sayı ile; sanığın hakaret suçundan 1.740 TL adli para cezası ile, tehdit suçundan ise 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle 6545 sayılı Kanun’un 84. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 6. maddenin 1. fıkrası uyarınca sulh ceza mahkemelerinin kaldırılması nedeniyle bozmadan sonra yargılama yapan Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesince 22.10.2015 tarih ve 335-531 sayı ile; hükümlerin açıklanmasına karar verilerek sanığın hakaret suçundan kesin nitelikte 1.740 TL adli para cezası ile, tehdit suçundan ise 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmiştir.
Hükümlerin sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.07.2017 tarih ve 14384-18709 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylem ve sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun Ceza Dairelerinin iş bölümünü düzenleyen hükümlerine, temyiz dilekçesi içeriğine göre sanık hakkında, tehdit suçundan TCK’nın 106/1-2 cümle, hakaret suçundan 125/1. maddesine göre kamu davası açılmış olup, aynı maddelerden hüküm kurulmuş bulunmasına, hakaret suçunun en ağır yaptırımı içermesine, göre işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 12.06.2019 tarih ve 5685-10396 sayı ile;
“Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün kesin nitelikte olduğu, sadece tehdit suçundan verilen hükmün temyize tabi olması karşısında,
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır.Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi hâlinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. …” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Sanık …’in katılana yönelik hakaret suçundan miktar itibarıyla kesin nitelikte adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle bu hükme yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkûmiyet hükmüdür.
Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.07.2017 tarihli ve 14384-18709 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.