YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/168
KARAR NO : 2019/205
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 266-394

Sanıklar …, … ve … hakkında 765 sayılı TCK’nın 510, 522 ve 80 maddeleri uyarınca hizmet nedeniyle emniyeti suistimal suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesince 20.06.2008 tarih ve 435-601 sayı ile sanıkların beraatine karar verilmiştir.
Kararın katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 02.05.2012 tarih ve 12774-36107 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesince 08.06.2012 tarih ve 1166-1383 sayı ile sanıkların eylemlerinin 765 sayılı TCK’nın 202. maddesindeki (5237 sayılı Kanun’un 247. Maddesindeki) zimmet suçunu oluşturabileceğinden bahisle verilen görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesince 15.12.2016 tarih ve 266-394 sayı ile, sanıkların beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.05.2018 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 02.07.2018 tarih ve 5196-5007 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01/03/2018 tarihi itibariyle uygulanmaya başlanan 09/02/2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararına ve bu kararda Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerde yer alan ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ düzenlemesine, 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararının 4/2-son ve 20/01/2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının 4/2-son maddelerinde yer alan ‘bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ şeklindeki ibarenin 2018/1 sayılı iş bölümü kararında yer almadığı gözetilerek tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 18.06.2019 tarih ve 6346-6835 sayı ile;
“Tebliğname tarihinde uygulanacak olan 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 2. maddesindeki ‘Bu işbölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır’, 4. maddesinde ise ‘ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.’, 5. maddesinde ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut halleriyle ilgili daireye gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.’ şeklindeki düzenlemeden anlaşılacağı üzere; iş bölümünün 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe girdiği ve 4. maddesi uyarınca, bir dairenin iş bölümüne göre gerçekte bakma görevinde olmayan bir işe bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına göndermesinden dolayı yeniden bakma zorunluğunun ancak maddede de belirtildiği üzere 2018/1 sayılı iş bölümünün yürürlüğe girdiği tarihten önce daireye gelmesi diğer bir ifade ile tebliğnamesinin anılan tarihten önceye ait olması gerektiği, zira tebliğnamenin 2018/1 sayılı işbölümünün yürürlüğe girdiği 01.03.2018 tarihi ve sonrası olması halinde ise 5. maddede yer alan ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut halleriyle ilgili daireye gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.’ şeklindeki düzenleme uyarınca, temyiz incelemesinin, dosyayı daha önceden bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderen daire tarafından değil, 2018/1 sayılı işbölümüne göre tebliğnamedeki suça bakma görevi hangi daireye ait ise o daire tarafından yapılacağının kararlaştırılmış olması karşısında; tebliğname tarihine, görevsizlik kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2018/1 sayılı işbölümüne ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek (5.) Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 5. Ceza Dairesince bozulmasına karar verildiği, 01.05.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanıklar hakkında verilen beraat kararının zimmet suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu kararı temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 5. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 02.07.2018 tarih ve 5196-5007 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.