YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/164
KARAR NO : 2019/201
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 64-384

Sanık … hakkında nitelikli dolandırıcılık, resmî belgede sahtecilik ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince 29.11.2012 tarih ve 64-384 sayı ile; özel belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında ceza tayinine yer olmadığına, nitelikli dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından ise sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Mahkûmiyet hükümlerinin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 30.04.2019 tarih ve 4156-4484 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Sanığın, katılana ait ehliyet fotokopisine kendi resmini yapıştırıp katılan adına … Şişli Ticaret Merkezi şubesine kredi kartı başvurusunda bulunduğu, bankaca sanığa 03.09.2010 tarihinde katılan adına düzenlenmiş 4556 45xx xxxx 3645 nolu kredi kartının teslim edildiği, sanığın bahse konu kartla 2.661,64 TL’lik harcama yaptığı iddia olunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2009 gün ve 193/268 sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK’nın 245/2-3 maddesinde öngörülen ‘banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.06.2011 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (8.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 18.06.2019 tarih ve 12255-8448 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 3 nolu fıkrası uyarınca, Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınacağının belirtildiği, incelenen dosya içeriğine göre 29.11.2012 tarihli hükümde sanık hakkında sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla; 05.01.2015 tarihli tebliğname ve temyizin kapsamına göre ve Ceza Daireleri Başkalar Kurulu’nun 2018/145 Esas, 2018/207 sayılı emsal kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde ise “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
05.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanığın temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; nitelikli dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan nitelikli dolandırıcılık suçunun tebliğname tarihindeki yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 158/1-j-son maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası; resmî belgede sahtecilik suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olup TCK’nın 158/1-j-son maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası daha fazla olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 30.04.2019 tarihli ve 4156-4484 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.