Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/163 E. 2019/200 K. 25.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/163
KARAR NO : 2019/200
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 17 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 546-8

Sanık …’in TCK’nın 245/1, sanık …’ın ise aynı Kanun’un 245/1, 43/1 ve 142/2-b maddeleri uyarınca cezalandırılması için açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesince 20.01.2015 tarih ve 546-8 sayı ile sanıkların TCK’nın 245/1, 43, 62, 52/2 ve sanık …’ın 142/1-b ve 62. maddeleri uyarınca mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafisi ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.03.2018 tarihli ve 2015/89178 sayılı tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 15.04.2019 tarih ve 2154-5366 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirme ve sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarih, gün ve 2019/1 sayılı kararına göre, 15.03.2018 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 18.06.2019 tarih ve 12252-8447 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarlarının göz önünde bulundurulacağı ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın hırsızlık suçu olduğu; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6, 7 ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (17.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 17 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
15.03.2018 tebliğname tarihi itibarıyla sanıkların temyiz taleplerinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ile sanık … hakkında nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet kararlarıdır. Bu noktada dosya kapsamı itibarıyla dikkat edilmesi gereken bir diğer husus da Yerel Mahkemece her ne kadar sanık … hakkında nitelikli hırsızlık suçundan hüküm kurulurken “Sanığın mağdur …’in bulunduğu araç içerisindeyken mağdurun üzerindeki banka kartını almak suretiyle hırsızlık suçunu işlediği anlaşılmakla, sanığın sabit görülen hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK nun 142/1-b maddesi uyarınca … cezalandırılmasına,” şeklinde karar verilmiş ise de karar tarihinde anılan Kanun’un bina içerisinde hırsızlık suçuna ilişkin 142. maddesinin ilk fıkrasının (b) bendinin mülga olması ve mahkûmiyet hükmündeki suçun nitelendirmesine yönelik ifade karşısında sanık hakkında hırsızlık suçunun elde veya üstte taşınan eşyayı çekip almak suretiyle ya da özel beceriyle işlendiğinin kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Tebliğnamenin düzenlendiği 15.03.2018 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken mahkûmiyet kararındaki nitelendirmelere göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun yaptırımının TCK’nın 245. maddesinin birinci fıkrasında üç yıldan altı yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası; elde veya üstte taşınan eşyayı çekip almak suretiyle ya da özel beceriyle hırsızlık suçunun yaptırımının ise aynı Kanun’un 142. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca beş yıldan on yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında; nitelikli hırsızlık suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 17. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 15.04.2019 tarih ve 2154-5366 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.