YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/157
KARAR NO : 2019/194
KARAR TARİHİ : 25.12.2019
Yargıtay Daireleri : 18 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 1372-564
Sanık … hakkında tehdit, sanık … hakkında hakaret suçlarından beraatlerine, sanıklar … ve … hakkındaki hakaret suçlarından ise ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin İstanbul Anadolu (Kapatılan) 28. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 18.06.2014 tarihli ve 1372-564 sayılı hükümlerin, katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 04.06.2018 tarih ve 9775-8696 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ şeklindeki düzenleme, tehdit (TCK 106/1-1.cümle) ve hakaret (TCK 125/1) suçlarından kurulan beraat ve ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerine yönelik temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21/02/2018 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanan, 13/01/2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü ortak hükümlerinin 7. Fıkrasına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 29.05.2019 tarih ve 5048-10218 sayı ile;
“Katılan … vekilinin sırf katılan sıfatıyla sanık … hakkında hakaret suçundan verilen beraat hükmü ile, sanık … hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümleri temyiz ettiği belirlenmiştir.
İddianamede açıklanıp, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 26/12/2017 tarih ve 2017/368 Esas, 2017/388 Karar sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde, b bendi de; “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan … vekilinin sanık … hakkında …’a yönelik tehdit, sanık … hakkında ise …’a yönelik hakaret suçlarından kurulan hükümleri temyiz etme hakkının olmaması nedeniyle bu hükümlere yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, 28.03.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamına göre ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, sanıklar …ve … hakkında hakaret suçundan kurulan beraat ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarıdır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 04.06.2018 tarihli ve 9775-8696 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.