YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/155
KARAR NO : 2019/192
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza
Mahkemesi : MERSİN 1. Çocuk
Sayısı : 95-213

Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Mersin 1. Çocuk Mahkemesince 08.03.2012 tarih ve 640-172 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 25.11.2013 tarih ve 14671-11269 sayı ile 6136 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün onanmasına, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından verilen mahkûmiyet kararlarının bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Mersin 1. Çocuk Mahkemesince 08.04.2014 tarih ve 95-213 sayı ile sanık hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu mahkûmiyet hükümlerinin de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 29.06.2017 tarih ve 18091-18213 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, ilk hükümlere yönelik temyiz isteminin daha önce Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından incelenip sonuçlandırılmış olmasına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 28.05.2019 tarih ve 4483-5816 sayı ile;
“İddianame içeriğine, mahkûmiyet hükmündeki nitelenen suçlara, yaptırımı en ağır suçun silahla tehdit olmasına, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 tarihli, 2016/1 sayılı iş bölümü kararına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve 2016 yılına ilişkin Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünün 4/2 ve 7. maddelerine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.”, 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 5. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olması nedeniyle bu hükme yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanık hakkında silahlı tehdit suçundan verilen mahkûmiyet hükmüdür. Silahlı tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi, 21.11.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29.06.2017 tarihli ve 18091-18213 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.