YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/15
KARAR NO : 2019/52
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 259-97
Sanık … hakkında hakaret ve iftira suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesince 06.02.2014 tarih ve 259-97 sayı ile; sanığın hakaret suçundan mahkûmiyetine; iftira suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 31.10.2018 tarih ve 13216-14121 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 14.01.2019 tarih ve 12138-521 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değşik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi, temyiz kapsamına göre iftira suçuna yönelik temyiz talebi bulunmadığı, katılanın temyiz dilekçesinin hakaret suçuna yönelik olduğu anlaşılmakla; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 01.03.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 26.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 7. fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (18.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
24.05.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla katlanın temyiz dilekçesinde tehdit ve hakaret suçlarını göstermesi ve içeriğinde yer alan “…Sanık hakkında verilen cezayı az buluyorum…başıboş hayvanlar tarlayı yiyince ‘Hocanın hayvanları yedi’ demişti. Caminin odununu kaçak diye kaldırttı. ‘Hoca beni vuracaktı bana silah çekti’ diyerek evimi arattı…” şeklindeki anlatımları karşısında sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile birlikte iftira suçundan verilen beraat hükmünü de temyiz ettiği kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.01.2019 tarihli ve 12138-521 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.