YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/145
KARAR NO : 2019/182
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 138-422

Sanık … hakkında kasten yaralama, nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme ve silahla tehdit; sanık … hakkında nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme ve silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Germencik Asliye Ceza Mahkemesince 08.11.2013 tarih ve 138-422 sayı ile sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ile sanıklar … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27.02.2018 tarih ve 2647-3831 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemler ve sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, sanık hakkında, TCK’nın 106/2-a maddesi kapsamında tehdit, 86/2-3-e maddesine göre yaralama ve 116/4, 119/1-c maddesine göre konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kamu davası açılmış ve aynı maddelerden hüküm kurulmuş bulunmakla, en ağır yaptırımı içeren suç, birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçu olmakla, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 21.05.2019 tarih ve 3503-9386 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 12.02.2016 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten yaralama suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para; silahla tehdit suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 106/2-a. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 116/4. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası olup suçun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle uygulanması gereken TCK’nın 119/1-c maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği ve ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında silahla tehdit suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca silahla tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27.02.2018 tarih ve 2647-3831 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.