YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/140
KARAR NO : 2019/177
KARAR TARİHİ : 25.12.2019
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 853-1093
Sanık … hakkında silahla tehdit, sanık … hakkında ise kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesince 02.07.2013 tarih ve 853-1093 sayı ile; sanık …’nun beraatine, sanık …’nun ise neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.04.2019 tarih ve 55400-6955 sayı ile;
“İddianamede açıklanan ve hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, TCK’nın 106/2-a maddesi kapsamında silahla tehdit ve 86/1, 87/1-c maddeleri kapsamında yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz edilmesine, yaralama suçu için Kanunda öngörülen cezanın tehdit suçu için öngörülen cezadan ağır olmasına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 23.05.2019 tarih ve 11575-11384 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15/04/2019 tarihli ve E. 2014/55400- K. 2019/6955 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de dava konusu eylemler için iddianamedeki sevk maddelerine, mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, uygulanan kanun maddelerine, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, temyize konu hükümlerde yer alan suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesinde yer alan silahla tehdit suçu olduğundan, 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 29/01/2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01/02/2014 tarihinde yürürlüğe giren 24/01/2014 tarihli ve 2014/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 23.05.2019 tarihli ve 11575-11384 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.