YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/132
KARAR NO : 2019/169
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 4 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanık … hakkında silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesince 22.05.2012 tarih ve 161-779 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.12.2017 tarih ve 16920-27427 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesince 24.01.2018 tarih ve 80-59 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 28.11.2018 tarih ve 156-437 sayı ile; sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 21.02.2019 tarih ve 750-2686 sayı ile;
“Hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 02.05.2018 tarihli ve 2018/135, 2018/16 ve 2018/116 sayılı kararlarının içeriğinde belirtildiği üzere; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğunun, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olmasına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,

Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 14.05.2019 tarih ve 1087-2709 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, daha önce temyiz incelemesi yapan Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 11.12.2017 gün; 2014/16920 esas, 2017/27427 karar sayılı bozma ilamının içeriğine, Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan ve Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli iş bölümüne göre, sanık hakkında mahkemece verilen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
23.01.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.12.2017 tarih ve 16920-27427 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarına yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükümleri temyizen inceleme görevi anılan suçlardan en ağır müeyyideyi gerektiren teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.05.2019 tarihli ve 1087-2709 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.