YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/117
KARAR NO : 2019/154
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 340-9

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında, Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesince 11.10.2011 tarih ve 830-537 sayı ile eylemin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiş, Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 21.01.2014 tarih ve 38-13 sayı ile sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine hükmolunmuştur.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 23.06.2016 tarih ve 1352-14775 sayı ile, bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesince 17.01.2017 tarih ve 340-9 sayı ile, sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.06.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 25.06.2018 tarih ve 1446-2973 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14 ve aynı Kanun’la eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 23.06.2016 tarih, 2016/1352 esas, 2016/14775 sayılı ilamıyla bozma kararı verilmiş olmasına göre, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 29.01.2019 tarih ve 5118-1430 sayı ile;
“Dava konusu eylem için mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye ve uygulanan kanun maddelerine göre, mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 1. Ceza Dairesince 30.04.2019 tarih ve 738-2476 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, 4. maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 23.06.2016 tarih ve 1352-14775 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet hükmü kurulmuş olup 07.06.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu hükme yönelik temyiz incelemesinin anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 25.06.2018 tarihli ve 1446-2973 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.