YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/113
KARAR NO : 2019/150
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 3-189

Sanıklar … ve … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Cumayeri (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesince 30.09.2010 tarih ve 3-189 sayı ile sanık …’ın nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme, sanık …’nun ise nitelikli hırsızlık suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 12.02.2015 tarih ve 15259-9717 sayı ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararı gereğince, dosya Yargıtay 17. Ceza Dairesine devredilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 09.03.2016 tarih ve 8367-3153 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddeleri ile, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, 17.04.2013 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 02.02.2017 tarihli ve 1557-4323 sayılı gönderme kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince ise 11.04.2018 tarih ve 4766-4095 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki nitelendirmeye ve sevk maddeleri ve temyizin kapsamına göre Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 25.04.2019 tarih ve 3284-4213 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; ‘Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler’ kısmının ikinci maddesinde; ‘Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.’ denildikten sonra, dördüncü maddesinde; ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir.’ hükmü getirilmiştir.
Bu açıklamalar ışığında;
Mahkeme kararındaki uygulamaya ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20/01/2017 gün ve 2017/1 sayılı işbölümü kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
17.04.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şikayetçi …’in Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü Akçakoca Şube Müdürlüğü’nün Başkan … ve İmalat Kırım Şefliğinde sorumlu ekip şefi olarak görev yaptığı, şüpheliler …, …, …, …, …, …, … ve …’nun suça konu işyerinde işçi olarak çalıştıkları, şüphelilerin işyerindeki fındıkları haricen satmak istedikleri, şüpheli …’ın 16.11.2009 tarihinde tanık …’a ait … plakalı kamyoneti ödünç aldığı, şüpheli …’ın fndık çuvallarının fabrika arkasından yüklenmesini sağlamak ve yol açmak amacıyla şüpheli …’a adli emanetin 2009/89 sırasında kayıtlı dewalt marka piral taş kesme cihazıyla fabrikanın arka bölümünde bulunan sandiviç panelleri kestirdiği, şüpheli …’nun 23:00 sıralarında fabrikadaki memurları olay yerinden uzaklaştırmak için kahvehaneye kahve içirmeye götürdüğü, şüpheliler …, …, …, …, … ve …’nun daha önceden istiflenmiş fındık çuvalları şüpheli …’ın getirdiği … plakalı kamyoneti yüklendiği, kamyonetin çamura saplanması üzerine şüpheli …’nun getirdiği … plakalı traktör yardımıyla adli emanetin 2009/89 sırasında kayıtlı çeki halatıyla kamyonetin kurtarıldığı, getirilen traktöre fındıkların yüklendiği, yükleme sonrası şüpheli …’ın traktörü şüpheli … kamyeti kullanarak şüphelilerin Cumayeri çöplüğü mevkine geldikleri, burada kraktörde bulunan bir kısım fındık çuvallarının kamyonete yüklendiği, şüpheli …’ın kamyoneti götürdüğü, Cumayeri Emniyet Amirliği devriye ekibinin durumu fark ettiği, şikayetçinin şikayet hakkını kullandığı” biçiminde anlatılması karşısında, sanıklar hakkında TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık ve aynı Kanun’un 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suç veya suçları oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğname tarihi göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan hırsızlık suçunun yaptırımı mala zarar verme suçuna göre daha ağır olup 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına da Yargıtay 2, 13 ve 17. Ceza Daireleri bakmakla yetkili ve görevlidir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 sayı ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 17. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.