YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/112
KARAR NO : 2019/149
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 284-146

Sanık … hakkında sahtecilik suçu ile sanık … hakkında sahtecilik, dolandırıcılık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıklar … ve …’nın Sincan Devlet Hastanesine yönelik sahtecilik eylemleri bakımından ayrı ayrı beraatlerine; sanık …’nın diğer suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 27.11.2014 tarihli ve 3208-19916 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 30.06.2015 tarih ve 37675-20443 sayı ile;
“Katılanlar … ve Sincan Türk Telekom Müdürlüğünün yokluklarında verilen hükmün ve sanığa yüklenen suçtan zarar görme ihtimali bulunan ve duruşmadan da haberdar edilmeyen HSBC Bankasının yokluğunda verilen hükmün tebliğ edildiğine ilişkin herhangi bir belgeye rastlanmadığından, varsa dosyasına konulması, aksi hâlde gıyabi hükmün CMK’nın 34/2. madde ve fıkrasında belirtilen başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak katılanlar …, Sincan Türk Telekom Müdürlüğü ve HSBC Bankasına tebliği sağlanarak tebellüğ belgeleri ve temyiz edilmesi hâlinde dilekçeleri de eklenip ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesi, temyiz etmemeleri hâlinde ise sanık ve müdafisinin temyizine hasren inceleme yapılmak üzere dosyanın geri gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine” karar verilmiş,
Bahse konu tevdi kararı ve sonrasında yine Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen 08.12.2015 tarih ve 14326-25441; 30.05.2016 tarih ve 3979-7016 sayılı tevdi kararları üzerine ek tebliğname düzenlendikten sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 01.03.2017 tarih ve 9335-2006 ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5, 6 ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 25.04.2019 tarih ve 17106-4262 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen II no’lu bölümün, ortak hükümler başlığının 2. bendinde, ‘İstisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/284 esas, 2012/146 karar sayılı 29.03.2012 tarihli kararı ile sanıklar hakkında verilen hükümler, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 2014/37675 esas ve 2015/20443 karar sayılı kararı ile ek tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen II no’lu bölümün, ortak hükümler başlığının ikinci bendinde, “İstisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.” hükmüne yer verilmiş olup 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve ek tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde de; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.
Şu hâlde, tebliğname ve ek tebliğname tarihleri dikkate alınarak, Özel Dairelerce incelenmesine başlanılan dosyaların aynı Özel Daire tarafından bakılmasına devam olunması gerektiği kabul edilmelidir. Buna göre dosyayı temyizen inceleme görevi, daha önce 30.06.2015 tarih ve 37675-20443 sayı ile ek tebliğname düzenlenmesi amacıyla tevdi kararı veren Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğundan dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 01.03.2017 tarihli ve 9335-2006 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.