YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/110
KARAR NO : 2019/147
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 288-301

Sanık … hakkında resmî belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince 16.09.2014 tarih ve 288-301 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 21.03.2019 tarih ve 15636-2698 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki uygulamaya ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 16.04.2019 tarih ve 9984-5415 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri iş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5 ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 6. maddesinde; “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.”, 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 06.03.2017 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre resmî belgede sahtecilik suçunun müeyyidesinin TCK’nın 204/1. maddesi gereğince iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası; banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun cezası aynı Kanun’un 245/3 maddesi gereğince dört yıldan sekiz yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası; nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Kanun’un 158/1-j-son maddesi gereğince dört yıldan on yıla kadar hapis ve suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olmayacak miktarda adli para cezası olduğu göz önüne alındığında, nitelikli dolandırıcılık suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 21.03.2019 tarihli ve 15636-2698 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.