YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/11
KARAR NO : 2019/48
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 65-160

Sanık … hakkında tehdit, hakaret ve dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 13. Asliye Mahkemesince 07.09.2011 tarih ve 124-171 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 23. Ceza Dairesince 10.12.2015 tarih ve 1691-7991 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesince 03.06.2016 tarih ve 65-160 sayı ile sanığın katılan …’na yönelik tehdit ve hakaret suçlarından beraatine hükmedilmiş, katılan …’ya yönelik hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine ilişkin hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Katılan … tarafından tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerinin temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.03.2018 tarih ve 15579-5027 sayı ile;
“…Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 12.12.2018 tarih ve 3233-9431 sayı ile;
“Tehdit ve hakaret suçlarından sanığın beraatine ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 2. maddesindeki ‘Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır’ , 4. maddesinde ise ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır….Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır’ şeklindeki düzenlemeye yer verildiği,
Bu kapsamda; tebliğnamenin 2016/1 sayılı iş bölümünün yürürlüğe girdiği 01.03.2016 tarihi ve sonrasında olması hâlinde, temyiz incelemesinin, dosyayı daha önceden bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderen daire tarafından değil 2016/1 sayılı iş bölümüne göre tebliğnamedeki suça bakma görevi hangi daireye ait ise o daire tarafından yapılacağının kararlaştırılmış olduğu anlaşılmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.09.2011 tarih ve 124-171 sayılı kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 10.12.2015 tarih, 1691-7991 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiş olması, yeni verilen hükümlerin de dairemizin görev alanında olmaması ve tebliğname tarihinin de 09.09.2016 olduğunun anlaşılması karşısında,
Tebliğname tarihine, hükümlerin ve temyizin kapsamına, 2016/1 sayılı iş bölümüne ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılan …’nun 20.06.2016 tarihli dilekçesi ile sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerini temyiz ettiğini belirtmesi karşısında, sanık hakkında sadece katılan …’na yönelik tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesi yapılması gerektiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca, temyiz inceleme görevi temyiz kapsamındaki suçlardan müeyyidesi en ağır olan tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.03.2018 tarihli ve 15579-5027 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.