YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/108
KARAR NO : 2019/145
KARAR TARİHİ : 25.12.2019
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 152-347
Sanıklar … ve … hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Aralık Asliye Ceza Mahkemesince 29.03.2013 tarih ve 152-347 sayı ile; mağdurun şikâyetinden vazgeçmesi nedeniyle sanıklar hakkında açılan kamu davalarının düşmesine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.11.2018 tarih ve 6853-19579 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyize gelmeyen sanık …’e usülüne uygun gerekçeli karar tebliğ edilmediğinden sanık tarafından temyiz edilmesi halinde en ağır cezayı gerektiren yaralama suçuna göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 29.04.2019 tarih ve 12742-8902 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.11.2018 tarih ve 2018/6853 Esas – 2018/19579 Karar sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; üst Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanıklar hakkında tehdit suçundan kamu davasının düşürülmesine dair hükümlere yönelik olduğu, kasten yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin bu aşamada temyiz talebinin bulunmadığı, sanık …’in temyiz isteminde bulunup bulunmayacağı hususunun ihtimal dahilinde olması gibi bir nedenle görevsizlik kararı verilmesinin de mümkün bulunmaması karşısında ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
27.09.2018 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken ve temyize konu olan düşme kararı ile iddianamedeki nitelendirme tehdit suçuna ilişkin olup tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararı gereği, tehdit suçunu temyizen inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.11.2018 tarihli ve 6853-19579 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.