YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/104
KARAR NO : 2019/141
KARAR TARİHİ : 25.12.2019

Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 313-217

Katılan sanık … hakkında …’a yönelik tehdit, sanık … hakkında 02.04.2013 tarihinde …’a yönelik kasten yaralama suçlarından beraatlerine; sanık … hakkında 01.04.2013 tarihinde …’a yönelik kasten yaralama, katılan sanık … hakkında aynı tarihte …’a yönelik kasten yaralama suçlarından kesin nitelikte 1.000 TL, sanık … ile katılan sanık …’ın 02.04.2013 tarihinde …’a yönelik kasten yaralama suçlarından kesin nitelikte 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Mut Asliye Ceza Mahkemesince verilen 06.03.2015 tarihli ve 313-217 sayılı hükümlere yönelik olarak katılan sanık … ve sanık … müdafisince temyiz talebinde bulunulması üzerine Mut Asliye Ceza Mahkemesince 01.04.2015 tarih ve 313-217 sayılı ek karar ile; katılan sanık … hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin kabulüne, diğer hükümlere yönelik temyiz taleplerinin ise 1412 sayılı CMUK’nın 315. maddesi uyarınca reddine ilişkin ek karar verilmiştir.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 31.05.2018 tarih ve 10914-10345 sayı ile;
“Katılan sanık … ve sanık … vekili / müdafisinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre, sanıklar … ve…hakkında yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerini ve sanık … hakkında yaralama suçundan kurulan beraat hükmünü de temyiz ettiği, ancak bu temyiz istemleri ile ilgili tebliğnamede görüş bildirilmediği anlaşılmakla, bu eksikliğin giderilip ek tebliğname düzenlenmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra düzenlenen 24.08.2018 tarihli ve 164119 sayılı ek tebliğname ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.02.2019 tarih ve 5550-2410 sayı ile;
“Dava konusu eylemler için iddianamedeki sevk maddelerine, Mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye ve uygulanan Kanun maddelerine göre; Mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi, 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 15.04.2019 tarih ve 1112-6784 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanıklar … ve Ahmet hakkında hükmedilen adli para cezalarının kesin nitelikte olmaları nedeniyle, bu kararlara karşı yapılan temyiz başvurusu Yerel Mahkemenin 01.04.2015 tarihli ek kararıyla reddedildiğinden ve anılan karara karşı temyiz talebinde de bulunulmadığından, sanık … hakkında tehdit, sanık … hakkında ise yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sanık … hakkında yaralama suçundan verilen adli para cezasına hasren dosya görüşüldü:
Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 07.02.2019 tarih ve 2019/2410 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının, Yargıtay Ceza Dairelerinin iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerin 4. maddesinde; ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ şeklinde düzenleme olması ve Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 31.05.2018 tarih ve 2018/10345 sayılı kararıyla dosyanın, ek tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiş olduğunun anlaşılması karşısında, temyiz incelemesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğnamenin düzenlendiği 22.06.2017 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 01.02.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler” kısmının 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır…” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 31.05.2018 tarih ve 10914-10345 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 07.02.2019 tarihli ve 5550-2410 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 25.12.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.