YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/1
KARAR NO : 2019/38
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 163-141

Sanık … hakkında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesince 31.05.2012 tarih ve 163-141 sayı ile sanığın özel belgede sahtecilik ve görevi kötüye kullanma suçlarından beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 18.02.2015 tarih ve 3205-21083 sayı ile;
“Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.04.2011 gün 124/195 sayılı son soruşturmanın açılmasına dair kararındaki sevk ve tavsife göre sanık hakkındaki kamu davasının görevi kötüye kullanmak suçundan açıldığının anlaşılmasına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 10.12.2018 tarih ve 5354-9570 sayı ile;
“…İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve 09/02/2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümü Kararına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki niteleme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ biçimindeki düzenlemeye, en ağır cezayı gerektiren suçun özel belgede sahtecilik suçu olması karşısında temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddesinin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
07.01.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede ve iddianame yerine geçen son soruşturmanın açılması kararında eylemin; “…Avukat Şerife Akar’ın 15.01.2007 ilâ 14.02.2008 tarihleri arasında bürosunda sigortalı olarak çalışıp, aralarında çıkan anlaşmazlık nedeniyle işten ayrılan Avukat …’ın yürüttüğü işlemler ile ilgili olarak yaptığı masraflara ilişkin müvekkil Frito Lay Gıda Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketine verilmek üzere düzenleyip kendisine teslim ettiği listelerden, Ümraniye 1.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2006/57 esas sayılı dosyasına ait 220 Türk Lirası ve Bursa Asliye 2.Ticaret Mahkemesinin 2005/195 esas sayılı dosyası konusunda 41 Türk Lirası masraf yapıldığına dair masraf bildirim formlarını müştekiin imza ve parafını taklit etmek suretiyle yeniden düzenleyip müvekkili Frito Lay Gıda Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketine gönderdiği…” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında özel belgede sahtecilik ve görevi kötüye kullanma suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 17.01.2013 tarihindeki yaptırım miktarlarına göre yapılan değerlendirmede; özel belgede sahtecilik suçunun yaptırımı TCK’nın 207/2. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis; görevi kötüye kullanma suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 257/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis cezasından ibaret olup; TCK’nın 207/2. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 18.02.2015 tarihli ve 3205-21083 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.